احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی گلستان

زمینه و هدف: از آنجا که احساس ذهنی بهزیستی، حوزه ای از روانشناسی مثبت نگر است که تلاش می کند ارزیابی شناختی و عاطفی زندگی افراد را مورد بررسی قرار دهد و با توجه به استرس هایی که دانشجویان پرستاری و مامایی در محیط بالینی تجربه می کنند، بررسی احساس ذهنی بهزیستی می تواند پایه ای جهت تقویت این متغیر با طراحی و اجرای برنامه های آموزشی باشد.  روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده که در سال 1392انجام شد. نمونه گیری به شکل تصادفی ساده انجام شده و در این مطالعه 104 دانشجوی پرستاری – مامایی ازسال های مختلف تحصیلی شرکت داشتند. ابزارجمع آوری اطلاعات شامل دو بخش: 1)مشخصات فردی 2) پرسشنامه احساس ذهنی بهزیستی keyes دارای سه حیطه : هیجانی، روانشناختی و اجتماعی بوده که بوسیله دانشجویان تکمیل شد. جهت توصیف داده ها از میانگین، انحراف معیارو جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های t-test و anova  استفاده شد.  یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین نمره کلی احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان پرستاری20/203 و در دانشجویان مامایی 21/210 بوده است. میانگین نمره احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان پرستاری در حیطه هیجانی(05/44)، در حیطه روانشناختی (40/93) و در حیطه اجتماعی (74/65) و میانگین نمره احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان مامایی در حیطه هیجانی( 72/45)، در حیطه روانشناختی (78/94) و در حیطه اجتماعی (55/69) بوده است ودر گروه پرستاری فقط جنس ارتباط معنی داری با احساس ذهنی بهزیستی داشته است(05/0 p<). نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن نمره کل احساس ذهنی بهزیستی و حیطه های آن در دانشجویان پرستاری و مامایی، لذا تداوم و اتخاذ طراحی و اجرای برنامه های آموزشی در بعدهای هیجانی، روانشناختی و اجتماعی دانشجویان جهت توانمند سازی ضروری می باشد.